Bu Fena Mülkünde Ben

Bu Fena Mülkünde Ben şiiri

Bu fena mülkünde ben nice nice hayran olam,
Nice bir handan olam ya nice bir giryan olam.
Gah feleklerde meleklerden dilekler eyleyem,
Gah arş u şems ile gerdun olam, gerdan olam.

Adımı attım yedi, dört, on sekizden öte ben,
Dokuzu yolda koyup şah emrine ferman olam.
Dost ferah kıldı terahtan, ben teberra eyledim,
Suretâ insan olam, hem can olam, hem kan olam.

Gah bir müfti müderris, geh mümeyyiz, geh temiz,
Gah bir müdbir-ü nakıs, naks ile noksan olam.
Gah batn-ı Hut içinde Yunus ile söyleşem,
Geh çıkam arş üzere bin can olam, Selman olam.

Gah inem esfellere Şeytan ile şerler düzem,
Gah çıkam arş üstüne, seyran olam, cevlan olam.
Gah işitirim işitmezem aşımazam aceb,
Nice bir nisyan olam, hayvan olam, insan olam.

Gah ma’kulat u mahsusat u takrir ü beyan,
Gah meşhurat olam, geh sahib ül Keyvan olam.
Nice bir surette insan, bir sıfatta canavar,
Nice bir tilki olam, ya kurt veya aslan olam.

Nice bir tecrit-i tefrit-i mücerret münferit,
Ye nice cin, nice ins-ü, nice bir şeytan olam.
Nice bir aşk meydanında nefs atın seğirttirem,
Ya nice bir başımı top eyleyip çevgan olam.

Gah birlik içre birlik eyleyem ol bir ile,
Gah dönem katre olam, derya olam, umman olam.
Gah duzahta yanam Firavun ve Haman ile,
Gah cennete varam gılman ile Rıdvan olam.

Gah bir gazi olam, Efreng ile ceng eyleyem,
Gah dönem Efreng olam, nisyan ile isyan olam.
Gah bir mechul olam, merdud olam, Nemrud olam,
Gah varam Cafer olam, tayyar olam, perran olam.

Nice bir ami olam, nami olam, cami olam,
Nice bir kami olam, nakam olam, nadan olam.
Gah ola odlar yakam, diller yıkam, canlar yakam,
Gah varam arşa çıkam, gah şah, gah sultan olam.

Kimse bu söze erişmez, min ledündür ey aziz,
Hızr yolda kaldı, ben gerdun ile gerdan olam.
Ya nice bir dost ile o ben olam, ben o olam,
Ya nice ırak düşem, mahzun olam, ahzan olam.

Nice bir dertler ile odlara yanam yakılam,
Nice bir şakir olam, zakir olam, mihman olam.
Terkedem bu hak-ü badı, vara aslına yine,
Şeş cihetten ben çıkam bi-cism olam, bi-can olam.

Nice bir Cercis ü Bircis olam u Merrih olam,
Nice bir Calinus u Bukrat olam, Lokman olam.
Bu dokuz arslan-ü yedi evren vü dört ejderha,
Bunlar ile cenk edem, Rüstem olam, destan olam,

Bir demi asude olam, gaflet ile hurd u ham,
Bir dem aşüfte olam, mecnun olam, hayran olam.
Gönlümün gencine renc irgörmeden bir yol bulam,
Yahut deryaya girem, bi-reng-ü bi-elvan olam.

Ya nice bir “ben” diyem, “sen-ben” diyem utanmadan,
Ya nice deksiz olam, densiz olam, hayvan olam.
Çün de derler n’edeyim, demezse yanar can ü ten,
Ben dahi dürler dökem, dosta hezar-destan olam.

Kar olam, neykar olam, nevkar olam, esrar olam,
Gah dönem gerdar olam, güftar olam, nu’man olam.
Nice bir balçıkta olam, alçakta olam, hâr olam,
Gah varam gevher olam, yakut olam, mercan olam.

Âdemilikten çıkam, uçam melekler mülküne,
Levn olam, bilevn olam, geh kevn olam, bikan olam.
Gah muti olam Huda’nın emrine bin can ile,
Gah dönem asi olam, Musa olam İmran ile.

Gah varam Davud olam, taht-ı Süleyman’a çıkam,
Gah yine gümrah olam, hemrah olam, hicran olam.
Gah zindandan çıkam azad olam, abad olam,
Geh yine derban olam, mahbus olam, zindan olam.

Dâr olam, gerdar olam, berdar olam, Mansur olam,
Can olam, hem ten olam, hem in olam, hem an olam.
Gah beyaban u harab u, gah serab u, gah türab,
Gah yine mahmud olam, gah cin olam, gah can olam.

Gah izzette aziz ü, gah zillette zelil,
Geh varam erkân olam, rehbin olam, rühban olam.
Geh dönem hamuş olam, bihuş olam, sarhoş olam,
Söyleyip destan olam, hem bağ hem bostan olam.

Yunus’a Tapduk’tan oldu, hem Barak’dan Saltuk’a,
Bu nasip çün cuş kıldı, ben nice pinhan olam.
Yunus şimdi bu sözü sen âşıka de âşıka,
Ki sana hem sıdk olam, hem dert hem de derman olam.

Gah halis, gah muhlis olurum Furkan ile,
Gah Rahmanur Rahim ya Hayyu ya Mennan olam.
Gah dönem bir şems olam, zerremde yüz bin arş ola,
Gah yine tuğyan olam, âlemlere tufan olam.

Evveli Hu, âhırı hu, ya Hu illa Hu olam,
Evvel ahır kala vü “men aleyha fan” olam.

Yunus Emre