N’oturursun taş kapıda?
Gör içeri neler gezer?
Tamah artırır daima,
Saf bağlamış fitne gezer.
Gel şimdi gel kanâata,
Usan tutmaz tez bin ata.
Olmaya ki ecel yete,
Fâsid ola satı pazar.
Sen kanda isen teslim ol,
Kamulardan aşağa dur.
Edeb tâcın başına ur,
Gör müfsid nicesi kızar.
Yaramazdır buhl ü haset,
Kibir mübârizdir gayet.
Kökünü kaz yabana at,
Fârığ otur ey gam-güzâr.
Kogıl bu dünyâ bâbını,
Öğret dostluk edebini.
Bulursan usta bânını,
Ne varan kaldan zarar.
Kibr ü menîdir subaşı,
Delim kişidir yoldaşı.
Sen olmagıl onun eşi,
Ona uyan yoldan azar.
Var dediğim yerlerde dur,
Hıkd u hasedi oda ur.
İhlâs gelir cümleyi yur,
Yunus yolu yavlak durur.
Yunus Emre (k.s)
N’oturursun Taş Kapıda
Yunus Emre Şiirleri
Yunus Emre Divânı
