Şu göz ki seni gördü,
O neye nazar etsin?
Şu can ki seni duydu,
Tende ne karar etsin?
Aşkına düşen aşık,
Derdine yanar dün gün,
Vaslındır ona derman
Hekim ne tımar etsin?
Aşkın ezeli Hacem,
Yoklukta komuş varın.
Bu remzi duyan aşık,
Yokluğu şikar etsin.
Sen bir gani sultansın,
Canlar içinde cansın.
Vasfın kaleme gelmez,
Dil kanda şümar etsin.
Gerçek şaha kul olan,
Gönlünü sana veren,
Seni kendinde bulan,
Kanceru sefer etsin.
Bu çeşniyi tadana,
Kim ne vereler kana.
Derdine düşen cana,
Hekim ne tımar etsin.
Bu sırrı duyan kani,
Ger aşık ise canı.
Açıldı gevher kanı,
Alana haber etsin.
Aşkın ola emelim,
Sürüle gönül gamım.
Vaslına eren bir dem,
Bin canı nisar etsin.
Şimdi ki Yunus kalmış,
Hazret’e yüzü kara.
Bir nesnesi yok müflis,
Neyile pazar etsin?
Yunus Emre (k.s)
Şu Göz ki Seni Gördü
Yunus Emre Şiirleri
Yunus Emre Divânı
