ebleh: akılsız, budala, alık.
efgan: ıstırap ile haykırma, bağırıp çağırma; inleme, bağrışma, feryat.
eğni: elbise, giyecek, boy, endam.
enbiya: nebîler, peygamberler. yeni din ile gönderilmeyip, insanları önceki dine dâvet eden peygamberler. nebî kelimesinin çoğulu.
epsem: sessiz, ses çıkarmayan, susan.
esrik: sarhoşluk.
esrimek: coşup kendinden geçmek, vecde gelmek; mest olmak.
eydür: der ki.
eyit: söyle.
E-e
Yunus Emre Divânı Sözlüğü