Dün gider gündüz gelir, gör nicesi uz gelir,
Padişah hükmü ile âlemde düpdüz gelir.
Karanlıklar sürülür, âlem münevver olur,
Işıdı nur kandili havaya az az gelir.
Bir bakgıl sağa sola, kayıkma değme yola,
Dinile kuş ününü, nice türlü saz gelir.
Kuş hod yumurta idi, yuvada yerde idi,
O hod kudret ünüdür bilmeyene kaz gelir.
Söz ıssı sözün alır, sûret toprakta kalır,
Her kim bu hâli bilir, kend’özünden vazgelir.
Aşk benliğim iletti, akıl dört yana gitti,
Yunus’a yükü yetti, bilmeyene az gelir.
Yunus Emre (k.s)
münevver: aydın, aydınlık, aydınlatılmış.
hod: kendi.
ıssı: sahip, iye.
Dün Gider Gündüz Gelir
Yunus Emre Şiirleri
Yunus Emre Divânı
