Dosttan Haber Sorar isen şiiri, Yunus Emre Divânı
Dosttan haber sorar isen,
Güzâf değildir dost işi,
Belli bilin hiç nesnedir,
Bu cihânda dostsuz kişi
Her kim ki dost yüzün göre,
Dost diye canını vere.
Ol vaktın ol dosta ere.
Unuta cümle teşvişi.
Kim yol bulısardır ona,
Ol kağırır ondan yana.
Devlet erdi ondan bana,
Hacet değil hümâ kuşu.
Dost işi aceb işdürür,
Can denize dalmışdurur.
Cansızlara bir düştürür.
Gel yorasın sen bu düşü
Dost aşkından âlem doldu,
Her bir âşık ondan oldu.
Aşksız biten çiçek soldu,
Aşk iledir dostluk hoşu.
Nice diyeyim ben onu
Kabûl etmez yüz bin canı
Ona layık kıymet hani
Yoktur onun deni tuşu
Aşkı süre âşık gerek
Ne olısar aşktan yeğrek
Aşktır yere göğe direk
Kalanı hep söz öküşü
Yunus imdi sen ben iken,
Âşıklara ne sen ne ben.
Yokluktamış dostu seven,
Komaz ayrıksı bakışı.
Yunus Emre (k.s)
güzaf: boş, anlamsız, beyhude söz.
teşviş: karıştırma, bulandırma.
Dosttan Haber Sorar isen
Yunus Emre Şiirleri
Yunus Emre Divânı
