Derviş olan kişiler acep nice dirile,
Yok takazası budur bir ola her bir ile.
İkilik eylemeye, hiç yalan söylemeye,
Âlem bulanır ise, bulanmadan durula.
Acep öyle kim ola, bulanmadan durula,
Öylelik ister isen, yoldaş olgıl er ile.
Erile yoldaş olan key olası gönülden,
Âlem yoldaş olurdu olur ise dil ile.
Dilden nesne gelemez, su ile gönül yunmaz,
Gerçeğin gelenleri yederler bir kıl ile.
Dün-ü günün çekerler, o kıl üzülsün deyi,
Ömrün anda berkitmiş yedilir bir kıl ile.
İnce sanman o kılı, güzaf sanman bu yolu,
Erenler geçti geldi, her biri bir hal ile.
Her kim hali hallendi, o bey oldu kullandı,
Yunus sen kul olugör, bey söyleşir kul ile.
Yunus Emre (k.s)
takaza: azarlama, başa kakma.
olgıl: ol gel, piş gel, olgunlaş gel.
key: için, tâ ki, hangi, nasıl?
berkitmek: sağlamlaştırmak, güçlendirmek, pekiştirmek.
güzaf: boş, anlamsız, beyhude söz.
Derviş Olan Kişiler Acep Nice Dirile
Yunus Emre Şiirleri
Yunus Emre Divânı
