Dirliğim ne idüğün aydayım kıldan kıla,
Irak yakın işite, hass-u âm cümle bile.
Hass-u âm, mutî, âsî, dost, kuludur cümlesi,
Kullar yol vermeyince şahı kim görebile?
Dosta gidenin yolu gönül içinden gider,
Bir amel eylemedim, gireyidim gönüle.
Dosta giden kişiler unutur kendözünü,
Ben nereye varırsam beni ileten bile.
Senlik, benlik olıcak iş ikilikte kalır,
İkilik tutan kişi nice birike birle.
Bundan böyle dost ile bilmezem n’olasını,
Şimdiye değin ömrüm geçmiş yok sevda ile.
Bu kıssam uzundurur, nice tüketebilem,
Hangi bir eksikliğim getirebilem dile.
Yetmiş iki milletin ayağın öpmek gerek,
Onun için maşûka, cümle millete bile.
Âşık imişse Yunus, vuslat bulaydı bugün,
Âşk nice karar kılsın yarınki vade ile.
Yunus Emre (k.s)
