Şiir

Ey Pâdişah Ey Pâdişah

Ey Pâdişah Ey Pâdişah

Ey padişah, ey padişah,
Her dem için düzedurur.
Dünyâ onun bustânıdır,
Sevdiğini üzedurur.

Yavuzluk eyleme sakın,
Ecel sana senden yakın.
Nicelerin aslın kökün,
Yurd eyleyip bozadurur.

Sen anda varasın anda,
Çok yarak eylegil bunda.
Canlar bâkî değil tende,
De birkaç gün gezedurur.

Sorucu gelip yer yırtıp,
Sorar Tanrı’n kimdir diye.
İşbu canım onu duyup,
Sünüklerim sızadurur.

Ey Mevlâ’yı bir bilenler,
Can Hakk’a kurban kılanlar.
Ölü değildir bu canlar,
Aşk gönülde yüzedurur.

Ben gördüm erenler uçtu,
Aşk kadehin dolu içti.
Hak katında nazı geçti,
Şöyle yüzü yere durur.

Erenlerin kulu isen,
Ölümün anadur Yunus.
Nic’erenler geldi geçti,
Növbet şimdi bizedurur.

 
Yunus Emre (k.s)


Ey Pâdişah Ey Pâdişah

Yunus Emre Şiirleri
Yunus Emre Divânı

Bir Yorum Bırak