İsrâfil Sûru Vurula

İsrâfil sûru vurula,
Yer ve gökyüzü değşirile.
Harâb ola yaş ve kuru,
Çerh-i felekte yorula.

Kimsene kalmaya bunda,
Fenâ ola hepi sinde.
Mîkâil’in dükkânında,
Şu hak terazi kurula.

Ayan ola çün cümle iş,
Kurtulmaya yad ve biliş.
Gele fülân ibni fülân,
Hep adı ile çağrıla.

Cümle halayık hep bite,
Yeryüzünü düpdüz tuta.
Hükmeyleye Cebbâr vakte,
Mahşer depe hep sürüle.

Kopa kıyâmetin hevli,
İkinci nefhanın kavli.
Üçüncü nefha içinde,
Yerlerin yüzü yarıla.

Çün gele sıddıyk u zaîf,
Âşıklara yoktur havıf.
Yarınki mahşer gününde,
Yevme yeşfau kurula.

Yunus var yarağın eylen,
Yol korkuludur key eğlen.
Önünde katran denizi,
Kıldan sırat da gerile.

Yunus Emre (k.s)