Şiir

Kimse Dilim Bilmez Benim

Kimse Dilim Bilmez Benim
Kimse Dilim Bilmez Benim şiiri, Yunus Emre Divânı

Ben bir acep ile geldim,
Kimse halim bilmez benim.
Ben söylerim, ben dinlerim,
Kimse dilim bilmez benim.

Benim dilim kuş dilidir,
Benim ilim dost ilidir.
Ben bülbülüm, dost gülümdür,
Bilin gülüm solmaz benim.

O dost bana gelsin demiş,
Sundum kadeh alsın demiş.
Aldım kadeh, içtim şarap,
Ayruk gönlüm ölmez benim.

Ne durum var, ne durağım,
Hiç yerde yoktur kararım.
Hakk’a münacat etmeğe,
Belli yerim olmaz benim.

Sor durduğum yeri bana,
Gelirsen gösterem sana.
Bir zerrece Hak’tan ayrı,
Gözüm nesne görmez benim.

Tur Dağı’nda bir tecelli,
Gör Musa’ya neler kıldı.
Yunus eydür Hak katında,
Sözüm geri kalmaz benim.

 
Yunus Emre (k.s)

Kimse Dilim Bilmez Benim Şiiri

Yunus Emre Şiirleri
Yunus Emre Divânı

Bir Yorum Bırak