Kul Padişahsız Olmaz şiiri,
Yunus Emre Divânı
Kul padişahsız olmaz, padişah kulsuz değil,
Padişahı kim bildi, kul etmese yort savul.
Sultan hemişe sultan, kul hemişe kul idi,
O kadim padşahtı usûl içinde usûl.
Mevlâ kadim, kul kadim, ayrılmadım bir adım,
Gör kul kim, Mevlâ kimdir, anla ey sahip kabul.
Bize birlik sarayın, doğru beşaret ayın,
Geç ikilik fikrinden, kogıl benliği ya kul.
Gör şimdi gizli seyri, seyr içindeki sırrı,
Kul bilmez bu tedbiri, kime değdi bu nüzû?
Ayıt ayıt kamusun, ne kân-ü ne madensin,
Sûreti pür mânîsin, padişahı sende bul.
Gel şimdi hicabın aç, senden ayrıl sana kaç,
Sende bulasın miraç, sana gelir cümle yol.
Neye vardın ey âkil, bir ağızdan cümle dil,
Cüziyyat-ı müselsil haber verir akl-ı kül.
Yunus bak neredesin, ne yerde ne göktesin,
Bekle edep perdesin, gel şimdi gel tapu kıl.
Yunus Emre (k.s)
Kul Padişahsız Olmaz
Yunus Emre Şiirleri
Yunus Emre Divânı