Severim ben seni candan içeri,
Yolum vardır bu erkandan içeri.
Beni bende demem, bende değilim,
Bir ben vardır bende, benden içeri.
Nereye bakar isem dopdolusun,
Seni kanda koyam benden içeri!
O bir dilberdürür yoktur nişanı,
Nişan olur mu nişandan içeri.
Beni benden sorman, bende değilim,
Sûretim boş yürür dondan içeri.
Beni benden alana ermez elim,
Kadem kim basa sultandan içeri.
Tecelliden nasib erdi kimine,
Kiminin maksudu bundan içeri.
Kime didar gönünden şule değse,
Onun şulesi var günden içeri.
Senin aşkın beni benden alıptır,
Ne şirin dert bu dermandan içeri.
Şeriat, tarikat yoldur varana,
Hakikat, marifet, andan içeri.
Süleyman kuş dilin bilir dediler
Süleyman var Süleyman’dan içeri.
Unuttum, din diyanet kaldı benden.
Bu ne mezhepdürür dinden içeri.
Dinin terkedenin küfürdür işi,
Bu ne küfürdür imandan içeri.
Geçer iken Yunus şeş oldu dosta,
Ki kaldı kapıda andan içeri.
Yunus Emre (k.s)
Severim Ben Seni Candan İçeri
Yunus Emre Şiirleri
Yunus Emre Divânı
