Ya Rab bu ne derttir, derman bulunmaz,
Ya bu ne yaradır, zahmı belirmez.
Benim garip gönlüm aşktan usanmaz,
Varır aşka düşer, hiç bana dönmez.
Döner gönlüm bana öğüt verir çok,
Âşık olan gönül aşktan usanmaz.
Âşık ki câna kaldı âşık olmaz,
Canın terketmeyen maşûku bulmaz.
Aşk pazarıdır bu canlar satılır,
Satarım canımı hiç kimse almaz.
Âşık bir kişidir bu dünya malın,
Âhıret korkusundan bir pula saymaz.
Bu dünyâ o âhıretten içeri,
Âşıkın yeri var kimesne bilmez.
Âşık öldü diye salâ verirler,
Ölen hayvan olur, âşıklar ölmez.
Beyim âşık isen var sen yoluna,
Bunda başlar yiter kanlar sorulmaz.
Erenler meydanı arştan uludur,
Salarlar çevgânı topu belirmez.
Yunus bu tevhîde gark oldu gitti,
Geri gelmekliğe aklı derilmez.
Yunus Emre (k.s)
