Yine bu bâd-ı nevbahar hoş nev’ile esti yine,
Yine kışın sovukluğu fuzulluğun kesti yine.
Yine rahmettir bî kıyâs yine işret oldu dem-sâz,
Yine geldi bu yeni yaz kutlu kadem bastı yine.
Yine yeni hazineden yeni hıl’at giydi cihan,
Yine verildi yeni can ot u şecer süstü yine.
Ölmüş idi ot u şecer, dirildiler ü bittiler,
Müşriklere nükte yeter, var eyledi nesli yine.
Yine seher mergı zârı, hoş akar esrik suları,
Cihanlara saçtı nisâr cümle âlem dostu yine.
Yine görün gök donanıp, donu kat kat renge batıp,
Bülbül güle karşı durup, can budağa astı yine.
Sözüm yaz u kış’çin değil, vallâh bu duş için değil,
Âşıkların cur’asından Yunus kadeh süstü yine.
Yunus Emre (k.s)
Yine Bu Bâd-ı Nevbahar şiiri
Yunus Emre Şiirleri
Yunus Emre Divânı
