Dosttan Haber Kim Getirir şiiri, Yunus Emre Divânı
Dosttan haber kim getirir?
Sorun seher yellerine.
Hak Çalab’ım bititmesin,
Ayrılığın kullarına.
Vay bu ayrılık firakı,
Dünya kime kaldı baki?
Hak Çalab’ım olmuş saki,
Kadeh sunar kullarına.
O kadehin içi dolu,
Onu içen olur deli.
O şeyhimin tâlibleri,
Bel bağlamış yollarına
Hocamın talibi çoktur,
Hiç bundan kemteri yoktur.
Her şeyin mürşidi Hak’tır,
Uymaz mısın allarına?
Nefse karşı olan kişi,
Durmaz akar gozü yaşı.
Burda nefse uyan kişi,
Dalmaz kevser sularına.
Kevser havzuna dalanlar,
Ölmezden öndün ölenler,
Nefsini düşman bilenler,
Konar Tûbâ dallarına.
Tûba dalından uçanlar,
Cennet kapısın açanlar,
Şarabun tahur içenler,
Banmaz dünya ballarına.
Bu manadan kimse almaz,
Anda varan yine gelmez.
Bu dünyaya kimse kalmaz,
Gelen göçer illerine.
Biçâre Yunus n’eylesin?
Derdini kime söylesin?
Bir dem tefekkür eylesin,
Bu dünyanın hallerine.
Yunus Emre (k.s)
tuba: cennette bir ağaç.
kemter: değersiz, itibarsız, daha aşağı.
firak: hasret, özlem, ayrılık, ayrılık acısı.
Çalap: Yaratan, Hak, Rab.
Dosttan Haber Kim Getirir
Yunus Emre Şiirleri
Yunus Emre Divânı
