Kâbe ve Put, iman benim,
Çark vurup da dönen benim.
Bulut olup göğe ağan,
Rahmet olup yağan benim.
Yaz yaratıp yer donatan,
Gönlümüz evi hanedan.
Hoşnutum ata anadan,
Kulluk kadrin bilen benim.
Yıldırım olup şakıyan,
Kakıyıp nefsin dokuyan,
Yer kadasında berkiyen,
Şu ağılı yılan benim.
Hamzayı kaf’tan aşıran,
Elin ayağın şişiren.
Gözsüzlerin gözündeki,
Boz pusarık duman benim.
Et ve deri, sünük çatan,
Hükmeyleyip diri tutan,
Kurdet beşiğinde yatan,
Hikmet sütün emen benim.
Âşık olan gelsin beri,
Göstereyim doğru yolu.
Makamımdır gönül şarı,
Ayrılmayıp duran benim.
Yeri, göğü benim kuran,
Ayrılmadan kayim duran,
Irmaklara göl çağıran,
Adım Yunus, umman benim.
Yunus Emre (k.s)
Kâbe ve Put iman Benim
Yunus Emre Şiirleri
Yunus Emre Divânı