Nice ki bu gönlüm evi aşk elinden taşagelir,
Nice yüksek yürür isem, aşk başımdan aşagelir.
Nice ki aydıram râzım söyleyemem kimseneye,
Gider bu sabr karârım dost önüme düşegelir.
Hey nice sabreyler ise dost yüzünü gören kişi,
O hakîkat gördüm deyen kend’özünden şaşagelir.
Maşûkanın tecellisi türlü türlü renkler olur,
Bir şîvede yüz bin gönüllü hemişe cuşagelir.
O dost ile benim işim, bulut ile güneşleyin,
Bir dem hicâbı sürülür, bir dem hicap başa gelir.
Acep gene miskin Yunus aşktan artık sevdi meğer,
Zira ki bu aşktan yeğrek hiç yokdurur başa gelir.
Yunus Emre Hazretleri (k.s)
Nice ki Bu Gönlüm Evi şiiri, Yunus Emre Divânı
Yunus Emre Şiirleri
Yunus Emre Divânı
