Sabah Mezarlığa Vardım şiiri, Yunus Emre Şiirleri
Sabah mezarlığa vardım,
Baktım herkes ölmüş yatar,
Her biri çâresiz olup,
Ömrünü yitirmiş yatar.
Kimi yiğit, kimi koca,
Kimi vezir, kimi hoca,
Gündüzleri olmuş gece,
Karanlığa girmiş yatar.
Vardım onların katına,
Baktım ecel heybetine,
Ne yiğitler muradına,
Daha ermemiş yatar.
Nicelerin bağrın deler,
Kurtlar üstünde gezeler,
Gepegencecik tâzeler,
Gül gibice solmuş yatar.
Yarı kalmış tüm işleri,
Dökülmüş inci dişleri,
Dağılmış sırma saçları,
Hep yerlere düşmüş yatar.
Çürüyüp durur tenleri,
Hakka ulaşmış canları,
Görmez misin sen bunları?
Nöbet bize gelmiş yatar.
Sabahın Sinleye Vardım
Sabahın sinleye vardım,
Gördüm cümle ölmüş yatar.
Her biri biçare olmuş,
Ömrün yayı varmış yatar.
Vardım bunların katına,
Baktım ecel heybetine.
Nice yiğit muradına,
Erememiş ölmüş yatar
Yemiş kurt, kuş bunu keler,
Nicelerin bağrın deler.
Şu ufacık naresteler,
Gül gibice solmuş yatar.
Tuzağa düşmüş tenleri,
Hakk’a ulaşmış canları.
Görmezmisin sen bunları?
Sıra bize gelmiş yatar.
Esilmiş inci dişleri,
Dökülmüş sarı saçları.
Hepsinin bitmiş işleri,
Emr-ü nemde ermiş yatar.
Gitmiş gözünün karası,
Hiç işi yoktur durası.
Kefen bezinin paresi,
Sönüğe sarılmış yatar.
Yunus gerçek aşık isen,
Mülke suret bezemegil.
Mülke suret bezeyenler,
Kara toprak olmuş yatar.
Yunus Emre (k.s)
Sabah Mezarlığa Vardım
Yunus Emre Şiirleri
Yunus Emre Divânı
