Şöyle Hayran Eyle Beni

Şöyle Hayran Eyle Beni şiiri, Yunus Emre Şiirleri

Şöyle hayran eyle beni,
Aşkın oduna yanayım.
Her nereye bakar isem,
Gördüğüm seni sanayım.

Hem beni okur Sübhân’ım,
Eşiğine dün gün yönüm.
Anda çıkar benim günüm,
Ya ben nice eğleneyim.

Yedi tamu dedikleri,
Katlanmaya bir âhıma.
Sekiz uçmak aldamaya,
Bunda neye eğleneyim?

Yüz bin hûri gelir ise,
Aldamaya bu canımı.
Aşkın gönlüm yağmaladı,
Senden nice usanayım.

Senin aşkın duydu canım,
Terkini urdum cihanın.
Hergiz bilinmez mekanın,
Seni nerde arayayım?

Her dem söylenir haberin,
Hergiz bulunmaz eserin.
Götür yüzünden perdeyi,
Didârına göyüneyim.

Kaynar denizleyin canım,
Oynar gemileyin tenim.
İki deniz arasında,
Gark oluban uşanayım.

Yedi deniz geçer isem,
Yetmiş ırmak içer isem.
Susuzluğum kanmaz benim,
Dost şerbetiyle kanayım.

Sekiz uçmak arzularsa,
Yetmiş bin huri gelirse,
Aldamaya bu canımı,
Burda nice aldanayım.

İlm-i hikmet okuyanlar,
Aşktan ferâgattır bunlar.
Mansûr oldum asın beni,
Ko dillerde söyleneyim.

Yunus Emre’nin bu sözü,
Cana doldu âvâzesi.
Kördür münkirlerin gözü,
Ben nicesi göstereyim.

Yunus Emre (k.s)